หนังสือ ในหนังมีศิลปะ: งานศิลปะที่แฝงกายใต้พื้นผิวภาพยนตร์ -42 บทความขนาดสั้น เกร็ดเกี่ยวกับศิลปะและศิลปินในภาพยนตร์
มีคำกล่าวว่า ศิลปะมักส่องทางให้แก่กัน หลายครั้งหลายคราที่ในวงการศิลปะมักมีการส่งแรงบันดาลใจข้ามผ่านกันระหว่างวงการศิลปะแขนงต่างๆ ผลงานศิลปะ หรืองานสร้างสรรค์หลายต่อหลายชิ้นในสื่อประเภทหนึ่ง ต่างก็ล้วนแล้วแต่เคยได้รับแรงบันดาลใจหรือมีอิทธิพลมาจากผลงานศิลปะและสื่อสร้างสรรค์ประเภทอื่นๆ มาแล้วทั้งสิ้น
ภาพยนตร์ก็เป็นสื่อหนึ่งที่ได้รับแรงบันดาลใจและอิทธิพลมาจากสื่อต่างๆ หลากแขนงอย่างมากมาย ไม่ว่าจะเป็นจากวรรณกรรม นาฏศิลป์ ดนตรี กวี ฯลฯ หรือแม้แต่งานทัศนศิลป์อย่างงานจิตรกรรมเองหลายต่อหลายครั้งมันก็เป็นแรงบันดาลใจชั้นดีสำหรับคนทำหนัง ที่จะใช้มันเป็นแหล่งข้อมูลหรือต้นกำเนิดไอเดียในหนังของพวกเขา
เพลิดเพลินกับเรื่องราวและเกร็ดเกี่ยวกับศิลปะ/ศิลปินในตัวหนังที่ถูกคัดเลือกในฐานะของคนรักหนัง ทั้งหนังโรงและหนังแผ่น หนังใหญ่และหนังอิสระ ที่เป็นตัวอย่างให้เห็นว่าศิลปะในหลายแขนงนั้น ส่องทางและเป็นแรงบันดาลใจให้กับภาพยนตร์ในแง่ไหน อย่างไรบ้าง
บางส่วนจาก ในหนังมีศิลปะ: งานศิลปะที่แฝงกายใต้พื้นผิวภาพยนตร์ ผลงานเล่มถัดมาของ ในหนังมีเพลง (2562) โดย ภาณุ บุญพิพัฒนาพงศ์ รวบรวม 42 บทความขนาดสั้นที่เคยเผยแพร่ใน FILMAX จนมาถึงเพจ Wurkon และ Xspace ว่าด้วยเรื่องราวและเกร็ดเกี่ยวกับศิลปะ/ศิลปินในตัวหนังที่ถูกคัดเลือกในฐานะของคนรักหนัง
--- บางส่วนจากคำนิยม โดย ธเนศ วงศ์ยานนาวา
ภาพของ Edward Hopper มอบ ภาณุ ทางศิลปะให้กับ Roy Andersson เช่นเดียวกันกับแนวทางศิลปะแบบ German New Objectivity เช่น Otto Griebel Otto Dix แห่งวงการ degenerate art อันเป็นแนวทางศิลปะที่ Hitler ไม่โปรด เป็นต้น ภาพตลกๆ เสียดสีกลายมาเป็นภาพเคลื่อนไหวที่ล้อเลียนสังคม
ถึงแม้ว่าภาพยนตร์ Songs from the Second Floor (2000) You the Living (2007) A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence (2014) จะรับพลังมาจากภาพ The Hunters in the Snow (1565) ของ Pieter Brueghel the Elder การเป็นสหบท (intertextual) ของ Roy Andersson ก็ไม่ได้แตกต่างไปจากผู้กำกับที่อิงกับภาพอย่างผู้กำกับอังกฤษ Peter Greenaway การอ้างอิงกับภาพวาดเป็นวิถีปฏิบัติที่สำคัญ ของวงการภาพยนตร์ จากภาพนิ่งมาสู่ภาพเคลื่อนไหวผู้มาที่หลังจึงหนีการอ้างอิงไปได้ยาก
ภาณุ บุญพิพัฒนาพงศ์ เขียน
544 หน้า ปกอ่อน